مقایسه نتایج بینایی کراتکتومی فوتورفرکتیو به روش تراش ویژه و تراش عادی در بیماران با عیب انکساری آستیگماتیسم

هدف: مقایسه نتایج عیوب انکساری و ابیراهی‌های درجه بالا پس از کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) به روش تراش ویژه (Customized) و تراش عادی (Conventional) در بیماران با عیب انکساری آستیگماتیسم روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 40 بیمار مراجعه‌کننده به بیمارستان فارابی که آستیگماتیسم بیش‌تر از یک دیوپتر داشتند و داوطلب جراحی به روش کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) بودند، وارد مطالعه شدند. بر اساس روش درمان بیماران به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. در یک گروه جراحی PRK به روش تراش ویژه و در گروه دوم به روش تراش عادی انجام شد. نتایج عیوب انکساری قبل از عمل با شش ماه پس از عمل و هم‌چنین ابیراهی‌های درجه بالا در دو گروه با هم مقایسه شدند.  یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 7/4±8/28 سال با دامنه سنی 42-20 سال بود. میانگین معادل‌کروی قبل از جراحی به ترتیب 03/1±36/3- دیوپتر (دامنه، 25/5- تا 75/1- دیوپتر) در گروه جراحی با روش تراش ویژه و 80/0±49/3-  دیوپتر (دامنه، 5/4- تا 75/1- دیوپتر) در گروه جراحی با روش تراش عادی بود (05/0 P). ابیراهی کلی چشم و ابیراهی کما در مقایسه با قبل از عمل در هر دو گروه مورد مطالعه افزایش داشتند. پس از بررسی شش ماهه مشخص شد که درگروه جراحی با روش تراش ویژه نسبت به گروه تراش عادی ابیراهی‌های کلی و کما و کروی کم‌تر بود، اگرچه از نظر آماری تفاوتی بین دو گروه یافت نشد (05/0<P).  نتیجه‌گیری: هر دو روش تراش ویژه و تراش عادی در تصحیح آستیگماتیسم موثر هستند و تفاوت معنی‌دار آماری در نتایج عیوب انکساری و ابیراهی‌های درجه بالا در دو گروه وجود ندارد، بنابراین هر دو روش می‌توانند به عنوان جایگزین یکدیگر استفاده شوند. اگرچه در روش تراش ویژه، ابیراهی کلی، کما و ابیراهی کروی القایی پس از جراحی در پی‌گیری شش ماهه نتایج بهتری را نشان می‌دهد.